استادیار گروه قرآن و مطالعات اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
10.22081/csa.2018.67828
چکیده
امنیت اجتماعی از مفاهیم جدید و پر کاربرد در ادبیات سیاسی و اجتماعی است. دو تعریف سلبی و اثباتی از امنیت اجتماعی وجود دارد. در تعریف سلبی، امنیت اجتماعی به معنای نبود تهدید نسبت به هویت گروهها است و در تعریف اثباتی به معنای توانایی حفظ هویت از سوی گروههاست. امنیت اجتماعی به هر دو مفهوم آن در حکومت امام علی7 برقرار بود و تمامی گروههای موجود آن عصر به ویژه خوارج از امنیت اجتماعی برخوردار بودند. مسئله اصلی این پژوهش بررسی چگونگی امنیت اجتماعی خوارج در حکومت امام علی7 است. در این پژوهش با روش کتابخانهای و تحلیل تاریخی و محتوایی نشان داده شد که خوارج بهرغم مخالفتشان با خلافت و حکومت امام علی7 تا پیش از اقدام به شورش مسلحانه در حفظ هویت خود از امنیت اجتماعی کافی برخوردار بودند و با آزادی و امنیت کامل به طرح نظرات و مخالفتهای خود با خلافت امام میپرداختند.
بهرامی, محمد. (1397). امنیت اجتماعی خوارج در حکومت امام علی. سیره پژوهی اهل بیت (علیهم السلام) رویکرد تمدنی, 4(6), 79-96. doi: 10.22081/csa.2018.67828
MLA
محمد بهرامی. "امنیت اجتماعی خوارج در حکومت امام علی", سیره پژوهی اهل بیت (علیهم السلام) رویکرد تمدنی, 4, 6, 1397, 79-96. doi: 10.22081/csa.2018.67828
HARVARD
بهرامی, محمد. (1397). 'امنیت اجتماعی خوارج در حکومت امام علی', سیره پژوهی اهل بیت (علیهم السلام) رویکرد تمدنی, 4(6), pp. 79-96. doi: 10.22081/csa.2018.67828
VANCOUVER
بهرامی, محمد. امنیت اجتماعی خوارج در حکومت امام علی. سیره پژوهی اهل بیت (علیهم السلام) رویکرد تمدنی, 1397; 4(6): 79-96. doi: 10.22081/csa.2018.67828