آسیبشناسی مطالعات تاریخی زندگانی اهل بیت: با توجه به جایگاه رفیع آنان در تاریخ تشیع، از اولویتهای پژوهشی به شمار میرود. مراد از آسیبشناسی، عوامل یا فرآیندها و اقداماتی است که مانع تحقیق و رسیدن به حقیقت میشود. سؤال اصلی پژوهش این است که در بررسی تاریخ زندگانی اهل بیت: چه آسیبهایی وجود دارد؟ و برای رفع آن، چه باید کرد؟ این پژوهش با روش تحلیل محتوا و مستندسازی تجارب علمی به بررسی برخی آسیبهای موجود در مطالعات تاریخی زندگانی اهل بیت: مانند منبعشناسی، عدم توجه به اسناد و مدارک، عوامگرایی، تقدسگرایی، احساسگرایی، حدیثگرایی، اخباریگری، تحجّر، جزمگرایی، جمود و عصمتگرایی پرداخته و نشان داده است که در مطالعه زندگی اهل بیت: علاوه بر تبیین حقانیت دین اسلام و تشیع، باید با شناسایی و رفع آسیبهای بالا، رویدادهای این دوره را با عقلانیت و روش علمی بررسی کرد تا به مطالعه جامع و عالمانه از زندگانی اهل بیت: دست یافت.
قریشی کرین, سید حسن. (1399). آسیبشناسی مطالعات تاریخی زندگانی اهل بیت. سیره پژوهی اهل بیت (علیهم السلام) رویکرد تمدنی, 6(10), 53-73. doi: 10.22081/csa.2020.69347
MLA
سید حسن قریشی کرین. "آسیبشناسی مطالعات تاریخی زندگانی اهل بیت", سیره پژوهی اهل بیت (علیهم السلام) رویکرد تمدنی, 6, 10, 1399, 53-73. doi: 10.22081/csa.2020.69347
HARVARD
قریشی کرین, سید حسن. (1399). 'آسیبشناسی مطالعات تاریخی زندگانی اهل بیت', سیره پژوهی اهل بیت (علیهم السلام) رویکرد تمدنی, 6(10), pp. 53-73. doi: 10.22081/csa.2020.69347
VANCOUVER
قریشی کرین, سید حسن. آسیبشناسی مطالعات تاریخی زندگانی اهل بیت. سیره پژوهی اهل بیت (علیهم السلام) رویکرد تمدنی, 1399; 6(10): 53-73. doi: 10.22081/csa.2020.69347