منبع‌شناسی تاریخ اسلام و تشیع یکی از موضوعات مورد توجه مستشرقان است. با این حال برخی از مستشرقان با بی‌توجهی به این کار، با استناد و بزرگ‌نمایی گزارش‌های دروغ‌پردازانی چون سیف بن عمر، تصویری ساختگی و غیر واقعی از تشیع ارائه کرده‌اند. سؤال اصلی پژوهش این است که گزارش‌های سیف بن عمر تمیمی در شیعه‌شناسی غربی‌ها چه جایگاهی دارد؟ در این نوشتار برخی از تحقیقات مسشترقان و ارجاعات آنها به سیف بن عمر استخراج و مورد ارزیابی قرار گرفته و نشان داده شد که این تحقیقات در استفاده از گزارش‌های سیف و بررسی عوامل اثرگذار در جهت‌گیری‌های تاریخی او دچار تعارض هستند. مستشرقان در استفاده از اخبار سیف یکسان عمل نکرده‌اند. آنها گاهی دچارتردید، انکار و گاه تأیید اخبار سیف شده‌اند. با این حال اغلب آنها گزارش‌های سیف درباره پیدایش تشیع را معتبر دانسته و بر این اساس تشیع را عامل تفرقه و فتنه امت اسلامی دانسته و آن را نتیجه دگراندیشی دینی و متأثر از عوامل محیطی و فرهنگی عراق معرفی کرده‌اند.
 رویکرد تمدنی', './data/csa/coversheet/91609324375.jpg'))